Acenokumarol jest lekiem przeciwkrzepliwym stosowanym dla redukcji ryzyka udaru mózgu, które niestety u pacjentów z migotaniem przedsionków jest podwyższone. Leczenie jest skuteczne, gdy wskaźnik INR kontrolowany przez pacjenta co miesiąc wynosi 2,0-3,0. Niestety, większość leków przeciwbólowych zakłóca to leczenie. Powodują zwyżkę INR, co może prowadzić do wystąpienia różnych (czasem niebezpiecznych) krwawień. Najbezpieczniejszy byłby paracetamol. Jeśli zaistnieje potrzeba stosowania innych, silniejszych leków przeciwbólowych, wówczas najlepiej poradzić się lekarza prowadzącego, czy nie zastąpić acenokumarolu którymś z tzw. nowych leków przeciwkrzepliwych. Są to: Pradaxa, Xarelto lub Eliquis.
INR międzynarodowy współczynnik znormalizowany.
U osób leczonych acenokumarolem lub warfaryną do monitorowania skuteczności i bezpieczeństwa
używa się czasu protrombinowego (wskaźnik sprawności tej części układu krzepnięcia, która zależy od
witaminy K), który wyraża się zawsze za pomocą międzynarodowego współczynnika znormalizowanego
(international normalized ratio – INR).
U osoby zdrowej i nie leczonej warfaryną lub acenokumarolem INR wynosi ok. 1,0.
Docelowy zakres wartości w trakcie stosowania tych leków u chorych z migotaniem przedsionków wynosi 2,0-3,0.
Wartości INR między 2,5 a 3,5 zaleca się u większości chorych po wszczepieniu sztucznej zastawki mitralnej.
