Z wiekiem rośnie ryzyko wystąpienia migotania przedsionków, udaru mózgu, a także krwawienia. Zatem pacjenci w tak podeszłym wieku, u których występuje migotanie przedsionków, powinni stosować leki przeciwkrzepliwe w celu zapobiegania udarowi mózgu. Ryzyko zgonu z powodu udaru mózgu jest większe niż zgonu z powodu krwotoku także powyżej 80.roku życia u większości pacjentów z migotaniem przedsionków. U pacjentów leczonych tzw. nowymi lekami często trzeba stosować zmniejszone dawki, zawsze u chorych leczonych dabigatranem (Pradaxą) 2 x 110 mg na dobę. U chorych stosujących acenokumarol (Acenokumarol, Sintrom) lub warfarynę (Warfin) trzeba regularnie oznaczać INR aby jak najmniej było wahań INR co zwiększa ryzyko powikłań. . U starszych chorych leczonych przeciwkrzepliwie warto przynajmniej 2-3 razy w roku i po ostrej chorobie zapalnej np. zapaleniu oskrzeli lub pęcherza moczowego oznaczyć morfologię krwi aby uchwycić utratę krwi bez wyraźnych objawów,najcześniej z przewodu pokarmowego.
INR międzynarodowy współczynnik znormalizowany.
U osób leczonych acenokumarolem lub warfaryną do monitorowania skuteczności i bezpieczeństwa
używa się czasu protrombinowego (wskaźnik sprawności tej części układu krzepnięcia, która zależy od
witaminy K), który wyraża się zawsze za pomocą międzynarodowego współczynnika znormalizowanego
(international normalized ratio – INR).
U osoby zdrowej i nie leczonej warfaryną lub acenokumarolem INR wynosi ok. 1,0.
Docelowy zakres wartości w trakcie stosowania tych leków u chorych z migotaniem przedsionków wynosi 2,0-3,0.
Wartości INR między 2,5 a 3,5 zaleca się u większości chorych po wszczepieniu sztucznej zastawki mitralnej.
