Stosowanie witaminy K2, tak obecnie reklamowanej, odradza się u chorych leczonych Warfinem lub acenokumarolem, ponieważ ta witamina osłabia działanie przeciwkrzepliwe tych leków, zwanych także antywitaminami K (ich działanie polega na interferencji z kofaktorowa czynnością właśnie witaminy K, której głównym źródłem jest pokarm). Wykazano, że zmniejszenie INR (osłabienie działania przeciwkrzepliwego, czyli wzrost ryzyka udaru lub zakrzepicy) w czasie stosowania typowych dawek suplementu witaminy K2 wynosi ok. 40%, zatem jeśli przed dodaniem witaminy K2 INR był dobry np. 2,2 to obniży się najpewniej poniżej 2 po kilku dniach przyjmowania typowych dawek witaminy K2 w suplementach diety. Witamina K2 nie ma wpływu na działanie tzw.nowych leków przeciwkrzepliwych tj. Pradaxy, Xarelto czy Eliquisu.
INR międzynarodowy współczynnik znormalizowany.
U osób leczonych acenokumarolem lub warfaryną do monitorowania skuteczności i bezpieczeństwa
używa się czasu protrombinowego (wskaźnik sprawności tej części układu krzepnięcia, która zależy od
witaminy K), który wyraża się zawsze za pomocą międzynarodowego współczynnika znormalizowanego
(international normalized ratio – INR).
U osoby zdrowej i nie leczonej warfaryną lub acenokumarolem INR wynosi ok. 1,0.
Docelowy zakres wartości w trakcie stosowania tych leków u chorych z migotaniem przedsionków wynosi 2,0-3,0.
Wartości INR między 2,5 a 3,5 zaleca się u większości chorych po wszczepieniu sztucznej zastawki mitralnej.
