Na poziom INR u osób stosujących leczenie przeciwzakrzepowe (czyli leczonych acenokumarolem lub warfaryną) mogą wpływać inne leki oraz dieta.
Acenokumarol i warfaryna hamują działanie witaminy K i w ten sposób zmniejszają krzepliwość krwi. Jeśli pacjent spożyje więcej produktów zawierających witaminę K (warzywa o zielonych liściach, np. brokuły, sałata, kapusta, szpinak, ale też truskawki, olej sojowy i niektóre produkty pochodzenia zwierzęcego, np. jaja, wątroba wołowa) jego INR obniży się, jeśli spożyje mniej takich produktów − INR ulegnie podwyższeniu. Niestety każda zmiana diety może powodować zmianę wskaźnika INR, dlatego ważna jest regularna jego kontrola.
INR międzynarodowy współczynnik znormalizowany.
U osób leczonych acenokumarolem lub warfaryną do monitorowania skuteczności i bezpieczeństwa
używa się czasu protrombinowego (wskaźnik sprawności tej części układu krzepnięcia, która zależy od
witaminy K), który wyraża się zawsze za pomocą międzynarodowego współczynnika znormalizowanego
(international normalized ratio – INR).
U osoby zdrowej i nie leczonej warfaryną lub acenokumarolem INR wynosi ok. 1,0.
Docelowy zakres wartości w trakcie stosowania tych leków u chorych z migotaniem przedsionków wynosi 2,0-3,0.
Wartości INR między 2,5 a 3,5 zaleca się u większości chorych po wszczepieniu sztucznej zastawki mitralnej.
