Przeżycie chorych z niewydolnością serca zależy od wielu czynników poza klasyfikacją NYHA, mówiącą  o nasileniu objawów związanych z niewydolnością serca. Aby ocenić rokowanie, trzeba wziąć pod uwagę wiele czynników. Jednym z ważniejszych jest przyczyna prowadząca do uszkodzenia serca. Niektóre czynniki toksyczne np. alkohol mogą prowadzić do odwracalnego uszkodzenia co oznacza, że po zaprzestaniu używania alkoholu funkcja serca może wrócić do normy. Podobnie usunięcie przyczyny prowadzącej do uszkodzenia serca takiej jak np. niedokrwienie w przebiegu choroby wieńcowej czy operacja wady serca może zahamować postęp choroby wpływając tym samym na poprawę rokowania. Ważnymi czynnikami są także stopień uszkodzenia serca, stan fizyczny pacjenta, obecność chorób współistniejących, czy przebieg niewydolności serca (częstość ponownych hospitalizacji). Jednak ogólnie przyjmuje się, że rokowanie w niewydolności serca jest niepomyślne – około 50% chorych umiera w ciągu 5 lat, a około 11% w ciągu roku.