Obecnie największą grupę leczonych nowymi lekami przeciwkrzepliwymi stanowią chorzy u których nie sprawdziło się stosowanie warfaryny lub acenokumarolu (u których INR waha się spadając do wartości poniżej 2 lub zwiększając się ponad 3-4). Do tej grupy należą też pacjenci, u których doszło do krwawień lub udaru mózgu w czasie wahania się INR. Nowe leki przeciwkrzepliwe powinny być przepisywane chorym, którzy rozpoczynają leczenie z powodu migotania przedsionków, jeśli akceptują taką formę leczenia i nie mają przeciwwskazań.
INR międzynarodowy współczynnik znormalizowany.
U osób leczonych acenokumarolem lub warfaryną do monitorowania skuteczności i bezpieczeństwa
używa się czasu protrombinowego (wskaźnik sprawności tej części układu krzepnięcia, która zależy od
witaminy K), który wyraża się zawsze za pomocą międzynarodowego współczynnika znormalizowanego
(international normalized ratio – INR).
U osoby zdrowej i nie leczonej warfaryną lub acenokumarolem INR wynosi ok. 1,0.
Docelowy zakres wartości w trakcie stosowania tych leków u chorych z migotaniem przedsionków wynosi 2,0-3,0.
Wartości INR między 2,5 a 3,5 zaleca się u większości chorych po wszczepieniu sztucznej zastawki mitralnej.
